Ένας χρόνος πέρασε (από
τις 5 Μαρτίου 2014) που ο αγαπημένος μας Αντώνης
Κουγιαννός «ανεχώρησε» για την
αιώνια ζωή αφήνοντας εμάς στην πρόσκαιρη και φθαρτή.
Σήμερα 21 Φεβρουαρίου
2015, που στην πατρίδα του στο Παναιτώλιο Αγρινίου, τελείται το ετήσιο
μνημόσυνό του, η καρδιά μας, η σκέψη μας και η προσευχή μας ας είναι στο ηρωικό
αυτό παλικάρι, που τόσο πρόωρα και φυσικά άδικα, έφυγε για τον ουρανό.
Ας προσευχηθούμε και ας
ανάψουμε ένα κεράκι για κείνον ώστε να αναπαύεται «εν ειρήνη» αλλά και για τους γονείς του, Νώντα και Χαρά, την αδερφή του Δήμητρα
– Σοφία ώστε ο καλός Θεός να τους
χαρίζει παρηγοριά αυτήν που τόσο χρειάζονται μετά την άδικη απώλεια τους και το
μεγάλο πόνο που τους πρόσφερε η ζωή.
Επειδή γνωρίζουμε τη
γενναιότητα με την οποία αντιμετωπίζουν το δυσάρεστο αυτό γεγονός,
ευχόμαστε και ελπίζουμε ο πανδαμάτωρ
χρόνος να τους απαλύνει, όσο γίνεται, το μεγάλο τους πόνο.
Αγαπητέ μας φίλε Νώντα, μπορεί να μην είναι κοντά σου ο Αντώνης,
αλλά είμαστε σίγουροι ότι η ζωή σου και η σκέψη σου συνεχίζουν να είναι γεμάτες απ’ αυτόν και
η παρουσία του είναι τόσο
έντονη που σαν ευεργετική βροχή θα
πλημμυρίζει το σπιτικό σου με ηρεμία και γαλήνη.
Και μη ξεχνάς Νώντα
ότι στην άλλη ζωή (άλλωστε γι’ αυτό μας μιλά η θρησκεία μας) όλα τα προσφιλή
μας πρόσωπα θα τα ξανασυναντήσουμε και ο
εναγκαλισμός μας μ’ αυτά θα είναι αιώνιος.
Αιωνία σου η μνήμη
αγαπητέ μας Αντώνη, που παρ’ όλο που
δεν σε γνωρίσαμε προσωπικά, σε νιώσαμε σα δικό μας παιδί…
