Ads 468x60px

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

ΚΟΚΚΑΛΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ - ΕΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ ΓΕΜΑΤΟ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Με πολλή χαρά αλλά κυρίως συγκίνηση δεχθήκαμε το τηλεφώνημα του αγαπητού μας φίλου και γνωστού στο ποδοσφαιρικό στερέωμα της περιοχής μας και ειδικότερα του "Ορέστη" Τόλη Κόκκαλη, του θρυλικού "Ρουμάνου". Αιτία η ανακάλυψη του blog  μας από μέρους του και οι αναμνήσεις που ξεπήδησαν απ' αυτό.  Τα δύο χρόνια παρουσίας του στην ομάδα ήταν αρκετά για να τον καθιερώσουν στη συνείδηση του φίλαθλου κόσμου ως ένα ανερχόμενο ταλέντο. Ένας 18χρονος μπαλαδόρος που συνδύαζε τέχνη και δύναμη. Γι'  αυτό και τον θυμόμαστε. Ήταν η εποχή που ο Ορέστης πέρασε σε άλλο επίπεδο. Ωρίμαζε για τη Β΄Εθνική.
Ο Αποστόλης Κόκκαλης καταγόμενος από το Βάλτο Ορεστιάδας γεννήθηκε στη Ρουμανία (εξ ού και το προσωνύμιο "Ρουμάνος") και εκεί έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα. Το 1967 όταν επαναπατρίσθηκε και γύρισε στη γενέτειρά του βγάζει δελτίο στον Ορέστη και σύντομα γίνεται αναντικατάστατο μέλος της 11άδας. Δυο συνεχόμενες χρονιές η ομάδα παίρνει το πρωτάθλημα Θράκης και αγωνίζεται στην τότε "ανοιξιάτικη" Γ΄Εθνική. Το πλούσιο ταλέντο του (αγωνιζόταν ως επιθετικός χαφ με αρκετά γκολ στο ενεργητικό του) δεν μπορεί να κρυφτεί και το καλοκαίρι του 1969 μεταγράφεται στην Καβάλα, που εκείνη την εποχή αγωνίζεται στην Α΄ Εθνική. Στην Καβάλα ανδρώνεται ποδοσφαιρικά, διακρίνεται (ως δεξί μπακ με επιθετικές αρετές) και παραμένει στη δύναμή της μέχρι και το 1978. Τότε μεταγράφεται στη Δόξα Δράμας, όπου αγωνίζεται για μια χρονιά. Το 1979 στην ηλικία των 30 ετών σταματά το ποδόσφαιρο ως ποδοσφαιριστής αλλά το συνεχίζει ως προπονητής για αρκετά χρόνια σε ομάδες του τοπικού πρωταθλήματος Καβάλας.
Σήμερα,  65άρης πλέον, συνταξιούχος του Δημοσίου (εργάσθηκε στον Ο.Α.Ε.Δ.) απολαμβάνει την οικογενειακή του ζωή στην Καβάλα, όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα δημιουργώντας και την οικογένειά του. Απέκτησε δύο παιδιά και αυτή τη στιγμή έχει ένα εγγονάκι. Να του ζήσουν και όλοι μαζί να διαβιούν σε περιβάλλον γεμάτο από υγεία, χαρές και επιτυχίες.
Όσα χρόνια και αν περάσουν να μη ξεχνά ότι και εδώ στην πόλη μας κάποιοι τον θυμούνται συχνά και ότι ήταν, όπως όλοι οι μεγάλοι ποδ/στές, ένας  ήρωας στα μάτια των παιδιών εκείνης της εποχής.
Τον ευχαριστούμε για τις αναμνήσεις που μας πρόσφερε καθώς και για τις παρακάτω φωτογραφίες που μας έστειλε.
Εδώ τον βλέπουμε σε διάφορες φάσεις της ζωής του :