Ως φίλος του «Ορέστη» παρά την απουσία μου στα δύσκολα και έξω απ’ το χορό, σχετικά
με τα τεκταινόμενα πέριξ του, με πικρία, διαπιστώνω ότι στη σημερινή συγκυρία:
Η διοικητική λειψανδρία γενικά, η έλλειψη
Παραγόντων ειδικού βάρους ειδικά, η αδιαφορία της κοινωνίας της πόλης μας
γενικά για το τοπικό ποδόσφαιρο και ειδικά για τον «Ορέστη» (ένα
Σωματείο με σημαντική ιστορία), ο μικρός αριθμός φίλαθλου κοινού, η απουσία
από το χώρο, ανθρώπων εύρωστων οικονομικά, η ασυγκινησία στην «Άνοδο» του μεγαλύτερου μέρους του επιχειρηματικού
κόσμου της πόλης, το τέλος εποχής
για «ήρωες», η απάθεια
και η εμπάθεια, η απεμπόληση
της ιστορίας, λανθασμένοι ίσως χειρισμοί
αρμοδίων, προσωπικές διαμάχες με
πολιτική ίσως χροιά,
οδήγησαν στη μη συμμετοχή της ομάδας στη Γ΄
Εθνική στην οποία δικαιούνταν να ανέλθει ως πρωταθλήτρια του Νομού Έβρου.
Φυσικά για όλα τα παραπάνω υπάρχει αιτία, η οποία θα πρέπει
κάποτε να βρεθεί, να αναλυθεί, να μελετηθεί και να εξαλειφθεί. Κάποτε……
Τα όνειρα για τη νέα κατηγορία
αποδείχθηκαν φρούδα για τους
λιγοστούς αλλά πραγματικούς φίλους της ομάδας, των οποίων δυστυχώς η οικονομική δυσπραγία δεν
επέτρεψε περαιτέρω ενασχόληση και η απογοήτευση είναι διάχυτη. Αποδείχθηκε ότι τελικά η αυριανή μέρα ήταν
στον αέρα.
Προφανώς ως Διοίκηση
συνεχίζει το περυσινό σχήμα, μόνο που θα πρέπει στην πράξη, για να υπάρχουν λόγοι ύπαρξης και αθλητικής
δραστηριότητας, να αναθεωρηθούν : οι στόχοι
της Ομάδας και το
επιτελούμενο κοινωνικό έργο του Συλλόγου.
Εφόσον η ποδοσφαιρική του δραστηριότητα συνεχιστεί χρειάζεται προσοχή ώστε να
κρατηθεί εντός και εκτός των αγωνιστικών χώρων σε καλό επίπεδο. Η παρουσία του
να είναι αξιοπρεπής και σεβαστή.
Από τα παιδιά της Ακαδημίας να μη
σβηστεί το όνειρο πάνω στο οποίο δούλευαν (εφόσον αυτό περιείχε τη Γ΄Εθνική και
την υποσχόμενη αλλαγή ποδοσφαιρικού επιπέδου)
αλλά και αν ακόμα σβηστεί να δημιουργηθεί ένα άλλο ισάξιο για να
συνεχίζουν.
Παρά την όλη
απογοήτευση όμως, να παραμείνουμε όλοι κοντά
στην ομάδα.
Μας χρειάζεται και τη
χρειαζόμαστε.
Να μην ξεχνάμε ότι όσοι
τη διοικούν, το κάνουν αυτό ανιδιοτελώς και με πάμπολλες προσωπικές ποικίλες θυσίες.
Και να μη μας διαφεύγει
επίσης ότι προκύπτει και ένα καλό.Δεν θα μας απασχολεί πλέον ο πρωταθλητισμός.
Πρωτάθλημα χωρίς αγωνία και χωρίς άγχος από δω και πέρα.
